Post by JawadePost by SirOB100MB ZIP drive?
Ik heb ze nog in 3 soorten.
Ik had er vier, maar mijn SCSI uitvoering is kapot.
Nu nog een interne, een parallelle en een PCMCIA uitvoering.
Die laatste doet het alleen fluitend onder Linux omdat ik geen driver heb en
die is ook niet te vinden.
Maar ze mogen blijven.
Vorig jaar werd ik nog in een proefschrift uitvoerig bedankt omdat ik er nog
spullen vanaf weet te peuteren.
Daarmee heb ik een langdurig onderzoek gered.
Als opslagmedium gebruik ik ze zelf niet meer, de media waren/zijn gewoon te
duur.
Mijn 'bootable ZIP' is het ultieme stuk gereedschap.
Maar ook is in mijn PC een 5 1/4" FDD aanwezig, waarmee ik onlangs nog voor
iemand data heb gered!
Onvoorstelbaar, de files waren van medio jaren '90.
Zo snel gaat dat!
USB sticks vind ik wel kwetsbaar.
Fysiek misschien niet, maar wel de data.
Dus gaan er bij mij alleen vervangbare spullen op.
Dan bevinden zich in dezelfde kast nog een 3,5" FDD, een 256MB MO, een DAT
recordertje, een SDLT (110/220G), een DVD-RAM drive en...
een cassetterecorder!
Toen was de kast vol.
Ik heb nog een 5 1/4" MO, een Onstream, een Exabyte, enz., enz.
Ik zag het, die 16G USB stick voor 167 Euro, incl. BTW en verzendkosten.
Kom ik aan met mijn 256MB, dat leek al veel.
Merkkleding heb ik nog nooit gekocht.
Nou ja, een merk heeft het altijd.
Salty Dog of zo.
Of "Bram's".
Bij Hornbach koop ik een 'werkhemd' voor 5 Euro.
Dat gebruik ik tijdens de verbouwing.
Mijn bretels komen van de Gamma.
Zeeman en Blokker zijn bronnen.
Of de supermarkt.
Behalve voor fietskleding.
Ik zit soms tot meer dan 10 uur op de fiets en dan stel ik eisen.
Niet aan het merk, maar aan het artikel.
Onze kinderen hebben we ook geleerd om naar de inhoud te kijken en niet naar
de vorm (het label).
"Ik spreek 7 talen", sprak de bezoeker aan het boekenbal tot Godfried
Bomans.
"En, heeft u er iets in te zeggen", was het antwoord van de schrijver.
Het is me nog nooit duidelijk geworden waar kinderen het vandaan hebben.
Zo werd ik onlangs aangesproken door een kind van een jaar of 6 hier uit de
straat.
Hij begint het gesprek met:"Mijn vader heeft een grotere auto dan jij!"
"Dat kan ik me goed voorstellen. Dat heet compensatie. Omdat hij maar zo'n
klein dingetje heeft, koopt hij een grote auto!"
Sindsdien wordt ik uiterst onheus bejegend door de vader.
Kennelijk is hij met de auto niet zo tevreden :-)
Vreemd he, dat die follow-up tekens > het niet doen?
Nee, mijn ZIP-drive gebruik ik nooit meer. Ik kan er dan ook niet
van booten. Dan is 'ie echt overbodig. Mijn ervaring is ook dat ze
erg betrouwbaar zijn. Over een jaar of 10 weleens kijken. :-)
Ja, oude software of data redden is leuk, als het lukt. Ik heb
ooit een programma geschreven dat 100 keer een slechte sector las,
en uit de resultaten de meest voorkomende bitwaarden verzamelde.
Mooi dat dat werkte!
Een bootable ZIP is mooi, maar een rewritable CD met gereedschap
gaat ook best.
Hier staat nog een 80286 met dubbele floppydrive, 5,25 en 3,5.
Die laatste is trouwens 720K en dat is ook weleens makkelijk.
Ik gebruik het zelden, maar zou het niet graag kwijt willen.
In de korte tijd (klein jaar) dat ik USB-sticks gebruik, heb ik
nog geen averij gehad. Ik heb er tegenwoordig 2 bij me, waar alles
dubbel op gaat. 't Is een mooie ontwikkeling, ze worden bijna per
dag groter (en goedkoper).
Ik kocht een paar weken geleden een echt mooi kaki overhemd, type
safari, met een paar stickers erop genaaid die er mooi bij passen,
voor de somma van EUR 2,- bij Zeeman. Niet te geloven. Ook zag ik
spijkerbroeken van stevige stof voor 6 euro zoveel. Je gaat je
bijna schuldig voelen. Bijna.
Mooi gezegd, tegen dat jongetje. Ik ben zelden adrem. Pas veel
later weet ik wat ik had moeten zeggen. Ideaal voor email en NG.
Dat wel.
Vista wil niet vlotten. Ik heb hem nu op VMware staan, maar kan
niet internetten. Geen NIC-driver. Slordig, het is een 3Com. Maar
ik gebruik hem voor softwaretesten, en dat is goed genoeg. Binnen-
kort koop ik een nieuw systeem, ik denk met 8GB RAM. Dan maar eens
kijken of het slim is om Vista 64-bit te nemen. Ik hoop dat die op
een 32bits-machine 8 GB RAM kan zien.
--
Met vriendelijke groeten, Jawade.
Vreemd ja, die ontbrekende 'groter-dan' tekens.
Nu trouwens zijn ze er wel en ik heb ze er niet ingetypt.
Ik dacht even dat het iets te maken had met 'txtnews', waar ik sinds mijn
verhuizing met Lady McM op aangewezen ben.
Rewritables gebruik ik nooooit.
Ik vind het werkelijk ondingen.
Nergens zoveel ellende mee gehad als daarmee.
Veel dataverlies en dan opeens kun je ze nooit meer wissen/formatteren.
Liever verstook ik een nieuwe CD/DVD.
Dat gaat ook goed en daar ben ik de laatste tijd steeds meer op aangewezen
omdat ik nog maar in 1 systeem een ZIP drive heb.
Als medium het meest betrouwbaar gebleken, die ZIP dus.
De drive zelf trouwens niet, die mag nog wel eens bezwijken aan de 'click of
death'.
Ik zit hier nog met een aantal CD's met 'verloren' data.
Gebrand met een MAC.
Ik heb al diverse softwarepakketten erop losgelaten, gratis en gekocht.
Je kunt de foutmarge instellen wat je wilt, maar de goede data komen er niet
af.
Of jouw programmaatje er wat mee zou kunnen?
Ik begrijp mijn 'klanten' niet.
Waarom vertrouwen ze hun waardevolle meetresultaten toe aan de goedkoopste
schijven.
35 jaar lang heb ik geroepen over het belang van goede backups en het belang
van controle.
Ach, eigenlijk heb ik zelf ook leergeld betaald.
De programmaas waarmee ooit ons bedrijfje meer dan 20 jaar terug is gestart,
zijn ook verdampt.
Dat ging inderdaad op 720K, 3.5".
Het was een uniek setje programma's om databases te converteren, specifiek
voor referenties als gebruikt voor (wetenschappelijke) artikelen.
Veel instituten hadden zelf geschreven systeempjes, bijvoobeeld op PDP-8 en
daar stonden dan vaak vele duizenden artikelen in.
Auteur, onderwerp, tijdschrift, jaargang, van die dingen dus.
Toen kwam de PC.
En bijvoorbeeld refman.
De herinnering blijft in elk geval en ik heb er veel van geleerd.
Voor datatransport vind ik USB sticks wel bruikbaar.
Het zo afwijkende bootgedrag vind ik storend.
Ik heb er nu eentje in mijn spijkerbroek van Eddy's (bestaat niet meer), die
vrijwel in alle PC's opstart.
Niet die spijkerbroek :-)
Daar ben ik dan ook wel even mee bezig geweest.
Daarop staan ook wat van jouw gereedschapjes, naast Acronis en nog wat van
die dingen.
Vista?
Nieuw systeem?
Ja, dat komt nogal voor, ze kunnen ze niet aangesleept krijgen.
Onze zoon heeft iets nieuws gekocht.
Nooit van gehoord, ik wist even niet wat het was, wat hij had gekocht.
Was het een ventilatorkachel?
Het maakte lawaai en er kwam veel warmte af.
Alienware.
De snelste spelcomputer die er bestaat.
Maar Vista wilde hij er niet op.
Hij houdt het nog op XP.
Maar dat van VMware begrijp ik niet.
VMware werkt niet met een fysieke netwerkadapter voor een 'guest'.
Zolang de 'host' maar werkt, maakt hij zelf een adapter.
Een AMD.
Ook in de allernieuwste versie (5.5) is dat nog steeds zo.
Nou heb ik natuurlijk de Linux versie, maar dat mag niks uitmaken.
De meeste problemen heb ik ooit gehad met het installeren van SunOS.
Vooral met het scherm, virtualisatie is een bijna-ramp.
SunOS is misschien mooi, maar dan alleen op een Sun.
Vista heb ik niet, maar ik vind het laf om een nieuwe PC te kopen omdat je
de software niet geïnstalleerd kunt krijgen.
Maar, je schrijft het al, het is dé gelegenheid om over te schakelen op
'dual-core' of - in het geval van onze zoon - 'quad-core'.
Voor mijn 'research' werk heb ik het echt niet nodig en ik speel geen
spelletjes.
Bovendien ben ik niet graag bereid om aan dit wereldwijde complot mee te
doen.
Op een zeker moment zal het er wel van komen.
Windows 2000 vind ik nog steeds prima, het overige is alleen maar opsmuk.
Dan natuurlijk CentOS, die discussie voer ik niet meer.
Welke Linux je kiest is een kwestie van smaak en vriendenkring.
Je hebt in elk geval keuze, dat maakt het wel zo leuk.
OpenOffice.org is voor mij ook goed genoeg.
P4 met 3.x GHz en 1 Gig doen het hier prima, mijn geld zit in netwerk-RAID
en backup.
Soms heb ik met VMware nog wel eens problemen om genoeg geheugen vrij te
maken voor een nieuw OS.
Of je nu 4 Gig of 8 Gig geheugen kiest, het is allemaal om het even.
Kies zo groot als er in past.
Dus als je het kunt betalen, neem dan gelijk zo'n "Area-51" van Alienware.
Kun je tenminste (een paar weken) vertellen dat je de snelste PC hebt.
In elk geval heb je dan wel iets dat je niet snel bij de buren vindt!
Ook handig als dat jongetje langskomt :-)
Ad-rem?
Ach, dat valt wel mee.
Ik had al een paar jaar gelegenheid om me voor te bereiden.
De auto's werden steeds groter en elk jaar moest de overbuurman zo nodig
pochen met weer een nieuwe sleurhut.
Best aardige mensen en ook goede ouders.
Alleen heb ik wel eens te doen met de mensen die voortdurend bezig zijn om
zichzelf financieel in de problemen te werken.
Ik probeer al jaren achter het mechanisme te komen.
Komt het van school, of is het de opvoeding.
Hun buren zijn heel anders.
Die staken hun geld in een verbouwing om voor hun kinderen grotere kamers te
kunnen maken, door aan voor- en achterkant een nieuwe dakkapel te laten
plaatsen.
Maar dat gaf wel een conflict.
Zij malen niet zo om nieuwe auto's.
De nieuwe - nog grotere - caravan van de buurman paste niet meer op het met
tegels belegde voortuintje.
Onder de carport past nauwelijks nog de - ook nog grotere - auto.
Dus belandde de caravan deels in de voortuin van voornoemde buren.
Kijk, dan moeten er ineens grenzen worden gesteld.
Zo werkt dat dan ook wel weer.
Doe je niks, dan heb je ineens van je eigen voortuin een parkeerterrein voor
de buurman gemaakt.
Die situatie ken ik ook.
Met mijn éne autootje ben ik de uitzondering in dit kleine straatje.
Omdat de overbuurman niet alleen een auto voor zichzelf en zijn vrouw nodig
vond, kwam er ook nog eentje voor dochterlief.
Dus of ik maar zo vriendelijk wilde zijn om mijn auto 100 meter verderop te
parkeren, dan kon zijn rondom gezonde dochter haar auto dichtbij parkeren.
"Je wilt op zo'n nieuwe auto toch een beetje toezicht kunnen houden en voor
die auto van jou maakt het niet zoveel uit( als hij wordt opengebroken)."
Op zeker moment begon hij stenen voor de wielen te leggen, in de
veronderstelling dat ik dan wel uit mezelf zou vertrekken.
Ik heb hem er een keer bij betrapt en hij voelde zich dat niet eens, hij
vond het een heel normale zaak.
Kijk, ik zou wel eens in de hersens van dit soort mensen willen kijken.
Of eigenlijk maar liever niet?
OB